Strona główna » KĄCIK DLA RODZICÓW » KĄCIK MĄDREGO RODZICA » GOTOWOŚĆ DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA
GOTOWOŚĆ/ DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA
Dojrzałość szkolną oceniamy poprzez kilka aspektów. Są to:
DOJRZAŁOŚĆ EMOCJONALNA
Przez nią rozumiemy:
- umiejętność kontrolowania i panowania nad własnymi emocjami, zdolność do przeżywania bogatego i zróżnicowanego świata uczuć,
-zmniejszenie impulsywności reakcji dziecka, wydłużenie czasu przeżywania różnych stanów emocjonalnych
Cechy dziecka dojrzałego emocjonalnie:
• rozstaje się z matką na czas pobytu w szkole
• kontroluje swoje emocje (lęk, złość), nie uzewnętrznia ich w sposób gwałtowny
• wierzy w swoje umiejętności
• jest pewne siebie
• adekwatnie do sytuacji okazuje uczucia
• potrafi cierpliwie czekać na swoją kolej
• przeżywa emocje takie jak: duma, radość, zaciekawienie
• potrafi skoncentrować się na zadaniu
• odczuwa więź ze swoją grupą rówieśniczą, z wychowawcą
• potrafi współodczuwać przeżycia innych dzieci
• przeżywa radości i smutki związane z życiem klasy
• prawidłowo reaguje na niepowodzenia, uwagi nauczyciela i innych osób dotyczące niewłaściwego zachowania
• reaguje prawidłowo na pozytywne uwagi dotyczące zachowania i postępów w nauce
Cechy dziecka niedojrzałego emocjonalnie:
• wybuchowe
• drażliwe
• agresywne
• złości się lub płacze z błahego powodu
• często popada w konflikty z kolegami
• zahamowane
• zalęknione
• niepewne
• napięte
• nadwrażliwe
• płaczliwe
• boi się głośniejszych uwag nauczyciela nawet, gdy skierowane są do innych dzieci
U dzieci niedojrzałych mogą występować objawy somatyczne wynikające z negatywnych emocji, jakich doświadcza i z którymi sobie nie radzi : bóle głowy, brzucha, bezsenność, wymioty, biegunka itp.
Do 6r.ż normą rozwojową jest labilność uczuciowa. Charakteryzują ją emocje:
• silne
• gwałtowne
• krótkotrwałe
• łatwo powstające i wybuchające na zewnątrz
• reakcje afektywne bywają niewspółmierne do bodźców (dziecko niemal w jednej chwili potrafi przejść od śmiechu do łez)
U dzieci 6-7-letnich, które stawiają przed sobą bardziej odległe cele, uczucia towarzyszą planowaniu czynności i jej inicjacji. Dziecko przewiduje nie tylko intelektualne, lecz także emocjonalne skutki swego działania.
DOJRZAŁOŚĆ SPOŁECZNA
to przystosowanie form zachowania dziecka do wymagań środowiska społecznego.
Charakterystyka rozwoju społecznego dziecka:
• uczestniczy w zabawach zespołowych (jednak może porzucać grupę, przyłączać się do innego zespołu)
• nadal jest egocentryczne (nie troszczy się o wspólne dobro)
• organizacja zabawy raczej spoczywa na dorosłym
• przejawia zachowania związane ze współzawodnictwem (u 6-latków obserwować je można u ponad 80% dzieci)
Dziecko dojrzałe społecznie:
• prawidłowo nawiązuje kontakty z rówieśnikami i dorosłymi
• potrafi współpracować w zespole pod nadzorem osoby dorosłej
• przestrzega reguł życia w zbiorowości
• przestrzega zawartych umów
• podporządkowuje się dyscyplinie
• wykonuje obowiązki
• jest samodzielne (w czynnościach samoobsługowych jak ubieranie się, mycie, czesanie, stara się być samodzielne w odrabianiu lekcji, spakowaniu tornistra )
• rozumie proste sytuacje społeczne
• wie co jest dobre, a co złe (np. że nie wolno krzywdzić innych, niszczyć cudzej własności, przywłaszczać sobie znalezionych rzeczy)
• dobrze się czuje w nowym środowisku szkolnym, z chęcią podejmuje zadania na rzecz innych np. dyżury
• doświadcza poczucia przynależności do grupy
• zna zasady społeczne i podporządkowuje się im
• potrafi bawić się z innymi dziećmi
• potrafi bronić swojego stanowiska
• akceptuje, że osoba dorosła nie zawsze jest do dyspozycji dziecka
• partnerstwo oraz współdziałanie rozwija się intensywnie między 6-8 r.ż
Dziecko niedojrzałe społecznie:
• potrzebuje stałej uwagi nauczyciela
• domaga się ciągłego wyróżniania i dąży do uprzywilejowanej pozycji w klasie
• może izolować się od grupy
• unika wspólnych zabaw z kolegami lub łatwo poddaje się dominacji kolegów
• wykazuje bierność
• jest nieśmiałe
• jest lękliwe
• jest małomówne
UMIEJĘTNOŚCI GRAFOMOTORYCZNE, SPRAWNOŚĆ MANUALNA
• prawidłowy chwyt pisarski- pęsetkowy
• kreślenie wzorów literopodobnych
•kolorowanie obrazka w konturach
• prawidłowy kierunek kreślenia wzorów
•umiarkowane tempo pracy grafomotorycznej
•wycinanie, prawidłowe trzymanie nożyczek, lepienie z plasteliny , wyklejanie
SAMODZIELNOŚĆ
- sprząta po sobie zabawki
- samodzielnie się ubiera, rozbiera, je, korzysta z toalety
- jest samodzielne podczas pracy dydaktycznej, nie oczekuje pomocy nauczyciela,
- samodzielnie radzi sobie w sytuacjach zadaniowych i społecznych
-kończy rozpoczęte zadanie- ciekawość poznawcza
- dąży do jak najlepszego rozwiązania zadania, jest twórcze, przejawia inicjatywę
KOMPETENCJE POZNAWCZE
-przewiduje zjawiska, zdarzenia
- bierze udział w grach zespołowych wymagających liczenia
- przewiduje związki przyczynowo- skutkowe
- definiuje słowa poprzez podanie kategorii nadrzędnej
- dokonuje klasyfikacji, kategoryzacji elementów, umieszcza nowy obiekt w szeregu
- rozumie standardowe sytuacje społeczne, potrafi stosować się do podstawowych reguł, zasad społecznych
UMIEJĘTNOŚCI SZKOLNE
- koncentruje uwagę na odczytywanych treściach
- ustala związki przyczynowo – skutkowe na podstawie opowiadania
- orientuje się w kierunkach w schemacie własnego ciała, w przestrzeni, prawidłowo określa relacje przestrzenne ( na, pod, przed, obok, między, za)
- wymienia dni tygodnia, pory roku oraz potrafi odpowiedzieć na pytania związane z charakterystycznymi zjawiskami pór roku
- rozpoznaje, odtwarza figury geometryczne
- liczy do 10 na konkretach, wykonuje proste obliczenia matematyczne na konkretach, porównuje wielkość zbiorów, posługuje się liczebnikami porządkowymi
- wyszukuje różnice między obrazkami
- pokonuje labirynty
- układa klocki wg wzoru, wieloelementowe puzzle
- dokonuje analizy i syntezy słowa na poziomie głoski, sylaby
- dzieli zdanie na wyrazy
MOTORYKA DUŻA
- dziecko jest sprawnie fizycznie, chętnie bierze udział w zabawach ruchowych
- nie ma trudności z utrzymaniem równowagi- stoi na jednej i drugiej nodze
- jeździ na rowerze dwukołowym, na hulajnodze
- wspina się na drabinki
- chodzi po równoważni