ROZWÓJ SPRAWNOŚCI RUCHOWEJ PRZEDSZKOLAKA

Strona główna » KĄCIK DLA RODZICÓW » KĄCIK MĄDREGO RODZICA » ROZWÓJ SPRAWNOŚCI RUCHOWEJ PRZEDSZKOLAKA

wielkość tekstu:A | A | A

ROZWÓJ SPRAWNOŚCI RUCHOWEJ PRZEDSZKOLAKA

Poranne ćwiczenia gimnastyczne

            Zdrowy przedszkolak, czyli jaki? Taki, który w ogóle nie choruje? W pewnym sensie tak, ale zdrowe dziecko jest także sprawne ruchowo, a wykonywanie różnych aktywności ruchowych, dostosowanych do jego możliwości wiekowych, nie stanowi dla niego żadnej trudności.

Małgorzata Lipiejko

Dziecko w wieku przedszkolnym cechuje naturalna potrzeba poszukiwania ruchu. Zapewnienie dziecku codziennej dawki aktywności ruchowej jest niezbędnym czynnikiem stymulującym rozwój jego organizmu. Ruch i zabawa doskonalą motorykę dziecka,
ale również wpływają na rozwój somatyczny, fizjologiczny, psychiczny i społeczny. Rozwój sprawności ruchowej dziecka z wczesnego okresu przedszkolnego (trzy-cztery lata) i okresu późniejszego (pięć-sześć lat) znacznie się różnią, dlatego osoby wspierające aktywność fizyczną dzieci w różnych grupach wiekowych powinny mieć na względzie ich faktyczne możliwości psychofizyczne.

Dziecko trzyletnie

W zakresie dużej motoryki potrafi:

  • podskoczyć w miejscu obunóż,
  • wejść po schodach i zejść na dół bez pomocy dorosłych i trzymania poręczy krokiem dostawnym,
  • kopnąć piłkę,
  • sprawnie pchać zabawkę na kółkach,
  • jeździć na rowerku trójkołowym, biegowym lub hulajnodze.

W zakresie małej motoryki potrafi:

  • odrzucić przedmiot prawą i lewą ręką,
  • nawlekać korale na sznurek,
  • otworzyć drzwi, kręcąc gałką, odkręcać i zakręcać butelki, słoiki,
  • trzymać kredkę właściwym chwytem,
  • przypiąć klamerki,
  • sprawnie posługiwać się plasteliną, robiąc kulkę, placek, wałek.

 

Dziecko czteroletnie

W zakresie dużej motoryki potrafi:

  • sprawnie biegać,
  • zeskoczyć z wysokości 20 cm,
  • stać przez ok. 10 sekund na jednej nodze z otwartymi oczami,
  • podskoczyć kilka razy w miejscu obunóż,
  • wchodzić po schodach naprzemiennie bez trzymania poręczy (niektóre dzieci potrafią także schodzić),
  • wspiąć się na drabinkę i samodzielnie zejść.

W zakresie małej motoryki potrafi:

  • posługiwać się nożyczkami,
  • łączyć klocki konstrukcyjnie,
  • łapać blisko rzucaną piłkę.

Dziecko pięcioletnie

W tym wieku maluchy wkraczają w tzw. skok rozwojowy. Następują zmiany w rozwoju motorycznym, w opanowywaniu umiejętności, koordynacji ruchów, łączeniu kilku aktywności ruchowych. Wzrastają  szybkość, zręczność, wytrzymałość, poprawiają się jakość ruchów precyzyjnych, celowych oraz reakcje równoważne.  W tej fazie rozwoju najwyraźniej uwidaczniają się już różnice w rozwoju motorycznym, uwarunkowane genetycznie oraz wynikające z płci.

Większość pięciolatków potrafi:

  • stać na jednej nodze przez około 12-15 sekund,
  • przechodzić sprawnie po równoważniach,
  • sprawnie rzucać i chwytać piłkę, woreczki,
  • biec bez większego wysiłku dłuższy czas,
  • zmieniać kierunek w biegu,
  • skakać na jednej nodze do przodu i do tyłu.

Dziecko sześcioletnie

U dziecka sześcioletniego obserwujemy dalszy rozwój motoryki małej i dużej. Powoli następuje równoważenie procesów pobudzania i hamowania. Dzieci w tym wieku łatwiej potrafią łączyć różne rodzaje ruchu, np. bieg ze skokami, dlatego też można wprowadzać trudniejsze ćwiczenia, wymagające zwiększonego wysiłku oraz planowania motorycznego, dłuższe tory przeszkód, kombinacje różnych aktywności ruchowych w zakresie małej i dużej motoryki. Pod koniec szóstego roku życia dzieci powinny osiągnąć tzw. gotowość szkolną, czyli taki stopień rozwoju poznawczego i motorycznego, który będzie pomocny
w dostosowaniu się do nowych wyzwań szkolnych.

Ćwiczenia poranne

Przedszkolak od rana ma duże pokłady energii, które musi dobrze spożytkować. Pomogą
mu w tym ćwiczenia, które stanowią integralną część procesu edukacyjnego. Mają
one pozytywny wpływ na kształtowanie poprawnej postawy dziecka, pobudzenie układu mięśniowego, oddechowego i krwionośnego. Dostarczają okazji do częstych zmian pozycji ciała. Uczą współpracy oraz podporządkowania się regułom. Zapewniają wiele emocji, radości i integrują grupę.

            Ćwiczenia poranne przeprowadza się z dziećmi przed śniadaniem. Czas trwania takich zajęć jest krótki (ok. pięć-osiem minut), nie ma też potrzeby zmiany stroju na gimnastyczny. Mogą one odbywać się na świeżym powietrzu lub w sali. Niewątpliwie wpłyną
na urozmaicenie i zmianę formy prowadzenia zajęć. Ważne jest, by zastosowane ćwiczenia
i zabawy były już znane dzieciom i przez nich lubiane.

Właściwy tok zajęć:

  1. Zabawy lub ćwiczenia orientacyjno-porządkowe o charakterze ożywiającym.
  2. Ćwiczenia uruchamiające duże grupy mięśniowe.
  3. Skłony boczne tułowia lub skręty.
  4. Ćwiczenia lub zabawa z elementem równowagi.
  5. Zabawa bieżna lub skoczna.
  6. Ćwiczenia uspokajające.

Ćwiczenia poranne – dzieci młodsze

  • Zabawa orientacyjno-porządkowa Raz – dwa – trzy – dzieci maszerują po okręgu. Przechodząc obok nauczyciela, biorą po dwa woreczki, następnie staja w rozsypce
    i kładą swoje woreczki na podłodze, w niewielkiej odległości od siebie. Na hasło „Raz!” przechodzą między woreczkami na czworakach; na hasło „Dwa!” w pozycji kucznej przeskakują między nimi, na hasło „Trzy!” wstają i trzymając woreczki
    w dłoniach, podnoszą je wysoko nad głowy.
  • Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Wędrujące woreczki – dzieci wędrują swobodnie po całej sali, woreczki trzymają w dłoniach. Na sygnał nauczyciela zatrzymują się i stają w lekkim rozkroku. Jeden woreczek kładą na podłodze, drugi trzymają w ręce. Unoszą ręce do góry i przekładają woreczek z ręki do ręki. Następnie powoli opuszczają ręce i przekładają woreczek wokół bioder, później kolan. Kucają
    i przesuwają woreczek po podłodze, między rozstawionymi nogami. Chwilę odpoczywają i powtarzają zabawę.
  • Ćwiczenie na czworakach Woreczkowe ślizgi – dzieci przyjmują pozycję
    na czworakach na podłodze. Kładą  przed sobą woreczki. Na sygnał nauczyciela wykonują ślizgi, poruszając się przy tym po całej sali. Na kolejny sygnał zatrzymują się, siadają w siadzie skrzyżnym i odpoczywają.
  • Ćwiczenie tułowia – dzieci kładą się na podłodze, na brzuchu (leżenie przodem).
    W obu wyciągniętych rękach trzymają woreczek. Na sygnał nauczyciela unoszą ręce najwyżej, jak mogą, chwilę tak wytrzymują, po czym opuszczają ręce na podłogę, odpoczywają.
  • Zabawa skoczna – dzieci rozkładają woreczki w sali, następnie przemieszczają się
    po sali i przeskakują przeszkody.
  • Ćwiczenie uspokajające – dzieci zatrzymują się przy jednym z woreczków. Kładą się na podłodze, na plecach. Prostują nogi, a woreczek łapią w obie dłonie. Zamykają oczy i przekładając go wolno za głowę, wykonują wdech nosem, opuszczając ręce
    w stronę brzucha – wydech ustami.

 

Ćwiczenia poranne- dzieci starsze

  • Zabawa orientacyjno-porządkowa o charakterze ożywiającym Samochody – dzieci wchodzą do sali jeden za drugim. Przechodząc obok nauczyciela, odbierają krążek. Siadają w miejscach wyznaczonych dla grup, które mają krążek w danym kolorze. Gdy nauczyciel  uniesie krążek w danym kolorze, odpowiednia grupa dzieci przemieszcza się po sali, naśladując jazdę samochodem.
  • Ćwiczenie dużych grup mięśniowych – dzieci w rozsypce, kucają, trzymają krążek
    na podłodze przed sobą. Na sygnał podnoszą krążek do góry. Prostują się, unoszą ręce wysoko nad głową i ruszają rękoma z krążkiem w prawo i lewo.
  • Ćwiczenie tułowia – skręty, obroty – dzieci pozostają w rozsypce, siadają w siadzie skrzyżnym na krążku. Odpychają się rękoma od podłogi, wykonują rotację wokół własnej osi w obie strony.
  • Zabawa na czworakach Spacer pająków – dzieci siadają w czterech rzędach według kolorów. Krążki układają przed rzędem w odległości umożliwiającej poruszanie się między nimi. Na sygnał nauczyciela kolejno każde dziecko z zespołu w pozycji
    na czworakach porusza się między kołami.
  • Ćwiczenie tułowia – dzieci wykonują siad prosty rozkroczny. Krążek trzymają w obu rękach. Wykonując skłon w przód, starają się dotknąć krążkiem do każdej nogi
    i podłogi między nimi.
  • Skoki – dzieci wędrują po okręgu. Przechodząc obok nauczyciela, oddają krążki. Maszerują dalej. Na sygnał nauczyciela zatrzymują się i z lekkiego przysiadu wysoko wyskakują w górę, następnie wracają do marszu.
  • Ćwiczenie z elementami równowagi – dzieci maszerują po okręgu. Na sygnał nauczyciela zatrzymują się i odwracają przodem do środka koła. Stają na jednej nodze i starają się przez chwilę pozostać w tej pozycji.
  • Ćwiczenie uspakajające – dzieci maszerują po okręgu. Wykonując wspięcie na palce, robią wdech nosem, a opuszczając pięty – wydech ustami.

Niezmiernie ważną formą zajęć ruchowych w przedszkolu, obok ćwiczeń porannych, gier i zabaw, są ćwiczenia gimnastyczne. Dostarczają one dzieciom jeszcze więcej możliwości do rozwoju motorycznego.

 

  • J. Kielin, Profil osiągnięć ucznia, Gdańsk 2009.
  • I. Lachmann, G. Lehnert, zabawa w sport z maluchami, Warszawa 1978.
  • S. Owczarek, Atlas ćwiczeń korekcyjnych, Warszawa 1998.
  • S. Owczarek, Gimnastyka przedszkolaka, Warszawa 2001.
  • K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne, Warszawa 1988.

 

Strona główna Drukuj dokument