ZABAWY MATEMATYCZNE DLA PRZEDSZKOLAKA

Strona główna » KĄCIK DLA RODZICÓW » KĄCIK MĄDREGO RODZICA » ZABAWY MATEMATYCZNE DLA PRZEDSZKOLAKA

wielkość tekstu:A | A | A

Zabawy matematyczne dla 3-latka

Budujemy wieżę

Do tej zabawy,  potrzebne będą nam klocki (lego lub inne) oraz klasyczna kostka do gry z zaklejoną liczbą oczek 5 i 6. Jeżeli maluch potrafi liczyć do 6, to wykorzystujemy całą kostkę. Grając z dzieckiem we dwójkę wprowadzamy zasadę naprzemiennego rzucania kostką, najpierw dziecko potem mama, co często nie jest dla malucha oczywiste i chce rzucać kostką raz za razem. Po rzuceniu kostką dziecko przelicza liczbę oczek, a następnie taką samą liczbę klocków musi złączyć ze sobą ( buduje wieżę). Potem robi to samo kolejna osoba. W całej grze chodzi o to, kto w 5 rzutach (może być więcej lub mniej) złączy ze sobą najwięcej klocków. Gdy skończą nam się klocki i kolejki, porównujemy ze sobą zbudowane wieże, prosząc malucha, aby określił, która jest większa a która mniejsza. Gdy mamy większą ilość uczestników prosimy 3-latka, aby ustawił wieże od najmniejszej do największej, z czym może mieć jeszcze problem.

Znam figury i sprawnie liczę

Wytnijmy z papieru 3 duże różne figury: trójkąt, koło i kwadrat, przygotujmy kilka takich samych elementów do liczenia, mogą to być klocki, fasolki, muszelki, patyczki itp. Zacznijmy od zadań najprostszych, czyli poprośmy malucha, aby w każdej figurze położył np. po 2 klocki, potem po 3, 5 w zależności od umiejętności płynnego liczenia. Następnie możemy zróżnicować liczbę klocków i poprosić dziecko, aby   położyło np. w kole 2 klocki, w trójkącie 1, a w kwadracie 4. Po pewnym czasie możemy próbować dodawać klocki lub odejmować, czyli jeśli w kole mamy już dwa klocki poprośmy malucha, aby dodał tyle klocków by razem były 4. Są to zadania znacznie trudniejsze, podczas których starajmy się stosować jasne polecenia stosując terminy typu dodaj, odejmij. Większość dzieci zanim ułoży klocki najpierw odliczy podaną liczbę na palcach, a potem wzrokowo stara się dopasować liczbę palców do liczby położonych klocków.

Ja i moje otoczenie

Przygotujmy sporą kartkę papieru i kolorowe kredki poprośmy malucha, aby na środku kartki narysował duże czerwone koło. Zanim wykona zadanie za każdym razem prośmy, aby najpierw pokazał jak zamierza je wykonać. Po narysowaniu koła wydajemy kolejne polecenie np. „narysuj zielony krzyżyk nad dużym czerwonym kołem” lub „narysuj małe niebieskie koło obok dużego czerwonego koła”, „narysuj czarną kreskę pod dużym czerwonym kołem”, „narysuj małe zielone koło w środku dużego czerwonego koła” itd. Wprowadzenie kolorów pomaga dziecku w identyfikacji miejsca docelowego, pod warunkiem, iż nie ma problemów  z ich rozpoznaniem. Ćwiczenie to w znakomity sposób kształtuje wyobraźnie przestrzenną. Ponieważ przy dłuższej zabawie trzylatek traci zainteresowanie, powtórzmy ją max. 2 razy. Również w codziennej zabawie pamiętajmy, aby zwracać uwagę na te pojęcia. Podczas spaceru pytajmy dziecko np., co widzi z przodu, co leży na ziemi z tyłu, co mija z boku, co jest u góry. Podczas prac domowych prośmy dziecko, aby podało rzecz leżącą pod stołem lub, aby położył coś obok …itp. Nie wymagajmy jednak od trzylatka, aby rozróżniał prawą rękę od lewej.

Porządkowanie figur

 Dzieci segregują figury do obręczy oznaczonych odpowiednim kształtem (trójkąt,     kwadrat, koło).

Co to za kształt?

W przedmiotach codziennego użytku dzieci odnajdują figury geometryczne, nazywają je i odkładają na odpowiednią figurę.

Liczenie klamerek

 Do budowy planszy może być wykorzystany dowolny rodzaj tektury. Podziel tekturę na pięć części. Narysuj jedną kolorową kropkę w pierwszej części, dwie w drugiej itd., aż do pięciu. Podobnie jak na tekturce, narysuj na klamerkach kropki – jedną na pierwszej, dwie na drugiej itd. Oprócz tego ponumeruj kropki od 1 do 5. Po kilku próbach dziecko z przyjemnością samo będzie przypinało klamerki do części tektury z odpowiednią liczbą kropek. Po pewnym czasie dziecko skojarzy nazwy liczb z liczbą kropek.

Małe czy duże?

Daj dziecku kilka kamieni (na początek trzy, cztery) wyraźnie różniących się wielkością. Pokazuj je, mówiąc: „Ten kamyk jest duży, ten mały”, „Ten jest największy, a ten najmniejszy”. Ułóż kamienie od największego do najmniejszego, opisując, co robisz. Poproś dziecko, by pokazało, który kamyk jest duży, a który mały. Ułóżcie je według wielkości.

Więcej czy mniej?

Pogrupuj kamyczki na dwa zbiory. W każdym ma być inna liczba kamyków, różnica powinna być wyraźna. Poproś dziecko, by pokazało, w której kupce jest ich więcej. A potem razem spróbujcie je policzyć. Może się uda.

Figury i kształty

Ułóż z kamyków kółko. Nazwij je i pomóż dziecku ułożyć podobne. Zapytaj: „Które kółko jest większe, moje czy twoje?”. Potem układajcie trójkąty
i kwadraty. Poproś dziecko, by ułożyło dwa kółka, następnie dwa kwadraty i powiedz: „Ja mam dwa kwadraty. Tyle samo co ty kółek”.

Krótkie czy długie?

Porównujcie długość patyczków. Poproś, by dziecko z dwóch różnych wybrało dłuższy.

Średni

Wprowadź pojęcie średni: Wskaż patyk, który jest dłuższy od tego i krótszy od tamtego. Pokaż, jak z trzech wybrać najdłuższy i najkrótszy. Pogrupujcie je na długie i krótkie. Ile jest w jednym zbiorze, ile w drugim? Kolorowe patyczki do liczenia segregujcie według barw.

Wzorki:

 Ułóż prosty wzór, np. kwiatek, listek, kwiatek, listek, kwiatek itd. Pokaż go dziecku, powtarzając głośno nazwy, by uświadomiło sobie powtarzalność wzoru. Poproś, by spróbowało go kontynuować.

Pary

 Poproś: „Znajdź dwa takie same patyczki”, „Daj mi dwa duże kamienie”, „Wybierz dwa żółte kwiatki”. Uwaga! Obie te zabawy uczą trudnej sztuki porównywania, znajdowania różnic i wspólnych cech.

Czego tu brakuje?

Potrzebujesz kilku różnych przedmiotów (np. kwiat, kamień, piórko, patyk, szyszka). Ułóż je w rzędzie, głośno je z dzieckiem nazwijcie, pozwól mu się przyjrzeć                          i zapamiętać. A teraz zagadka! Dziecko zamyka oczy, a ty w tym czasie zabierasz jedną z rzeczy. Dziecko otwiera oczy i zgaduje, czego brakuje. Potem zamieniacie się rolami. Liczbę i urozmaicenie przedmiotów zmieniaj w zależności od możliwości dziecka.

Zabawy matematyczne dla 4/5-latka

 Skaczące Gumisie

Zabawa ćwicząca przeliczanie w zakresie 6.                                                                                                      Do zabawy potrzebna jest kostka do gry, ustalenie miejsca „startu” i „mety”.

Rodzic i dziecko zamieniają się w Gumisie mają za zadanie pokonać trasę od „startu” do „mety” ,poruszając się skokami  według ilości wyrzuconych oczek. Dziecko samo przelicza ilość kropek i kontroluje ilość skoków.

 Pranie

Zabawa ćwicząca sprawność rąk oraz kształcąca  umiejętność określania                         i dopasowywania odpowiednich wielkości.  Do zabawy potrzebne będzie pudełko kartonowe, wycięte koszulki duże i małe, sylwety misia małego-dużego (lub dwie maskotki misia mała i duża) klamerki, sznurek.

 Misie zrobiły pranie, niestety wszystkie koszulki się pomieszały. Zadaniem dziecka jest dopasować koszulki do ich właścicieli, rozwieszając koszulki na sznurku przy pomocy klamerek. Można zaproponować dziecku przeliczanie koszulek oraz porównywanie, których koszulek jest więcej mniej, itp.

Wybieranie miodu dla misia

Zabawa ćwicząca sprawność rąk oraz logiczne myślenie.   Do zabawy potrzebne będą : kartonowy pojemnik po jajkach, szczypce drewniane, pomponiki, kartki  ze wzorem do ułożenia( kropki domina) .  Misie lubią miód, wybierają go szczypcami układają w przegródkach w ilości wskazanej na kartce ze wzorem.

Taniec części ciała

Zabawa  kształtująca świadomość własnego ciała. Rodzic prosi, aby dziecko poruszało wskazanymi częściami ciała w rytm muzyki. Tańczą kolejno: głowa, szyja, ramiona, ręce, dłonie, palce, tułów, biodra, nogi, stopy.

Kolorowe koraliki

Zabawa uczy wychwytywanie powtarzających się układów rytmicznych i kontynuowania rytmów w sytuacjach zadaniowych. Mama lub tata przygotowuje koraliki w różnych kolorach lub kształtach. Układa przed dzieckiem wzór, np. O - ⌂ - O - ⌂ …..dziecko układa w takiej samej kolejności głośno określając kolor lub kształt koralika, np. koło- domek- koło- domek. Utrudniając zadanie dokładamy jeszcze inny kolor lub kształt koralika. Zamiast koralików można wykorzystać dowolne małe przedmioty.

 Liczenie klocków

Zabawa ułatwia rozumienie, że po przestawieniu liczmanów nie zmienia się ich liczba. Dziecko układa w rzędzie (lub szeregu) np. klocki, liczy je głośno i mówi, ile ich  jest. Dorosły przekłada kilka i pyta: Czy teraz jest tyle samo klocków? Dziecko ponownie przelicza. W następnym ćwiczeniu to dorosły układa klocki, liczy je  i oświadcza, ile ich jest.. Dziecko przekłada liczmany i pyta Czy teraz jest tyle samo klocków? Dorosły stwierdza: Tak nadal jest …….klocków. Jeśli chcesz możesz sprawdzić.

Mierzenie krokami, stopa za stopą, łokciami, palcami

Wprowadzenie pomiarów. Rodzic zachęca dziecko do pomiarów np. Ciekawe jaka jest odległość od tego miejsca do tego drzewa (wskazanie drzewa). Zmierzę krokami a ty licz głośno moje kroki. Teraz ty zmierz tą odległość swoimi krokami, a ja je policzę. Skąd różnica w pomiarze?

Zmierzymy długość stołu. Nie zrobię tego  za pomocą kroków, ani stopa za stopą tylko pokaże Ci inny sposób: tak się mierzy łokciem (przesuwa łokieć do krawędzi stołu, wyrównuje, odmierza do końca palców i w to miejsce ponownie przykłada łokieć). Odmierzyłem dwa łokcie i został jeszcze kawałek. A teraz zmierzę stół dłonią….zmierzę go palcami….

Dzięki tym pomiarom wiem jaka jest długość stołu: dwa łokcie, trzy dłonie i trzy palce. Następnie w/wykonane czynności pomiarowe wykonuje dziecko.

          * Porównywanie długości dwóch sznurków;

* Podobieństwa narzędzi do mierzenia długości- miarka krawiecka, miarka stolarska, taśma miernicza, linijka szkolna.

* Pomiar wody w butelce. Dwie takie same butelki. Odmierzamy takie same proporcje wody. Wlewamy wodę do butelek. Jedna stoi pionowo, drugą układamy w poziomie. Obserwowanie i wyciąganie wniosków.

* Kilka butelek takiej samej pojemności, do których wlewamy różnE  ilości wody. W których butelkach jest więcej wody, a w których najmniej?

*  Ile kubków wody mieści się w butelce?

Ważenie

* Prezentacja różnych rodzajów wag: kuchenna, łazienkowa, szalkowa.

* Konstruowanie wagi z patyka, na środku którego przewiązujemy tasiemkę. Na końcach patyka umieszczamy takie same torby plastikowe (reklamówki jednorazowe) do których dzieci wkładają różne przedmioty i porównują ich wagę, określając co jest lżejsze, a co cięższe.

Dyktando rysunkowe - zabawa.  Dziecko otrzymuje kartkę, na której rysuje według instrukcji:  
* na dole kartki narysuj domek, dorysuj 2 okna i drzwi
* po prawej stronie domu narysuj drzewo
* po lewej stronie domu narysuj płotek
* nad domkiem narysuj słońce
* pokoloruj rysunek

Matematyczne zagadki – dziecko rozwiązuje zagadki podane przez dorosłego.
* Jak nazywa się duży palec u dłoni?
* Wymień dwa pojazdy posiadające tylko dwa koła?
* Którą dłoń podajemy na powitanie?
*  Ile palców u obu dłoni ma człowiek?
*  Ile dzieci dostanie jabłko jeżeli w koszyku jest ich 6?
*  Jak nazywa się figura geometryczna, która ma wszystkie boki równe?
*  Która z tych liczb jest większa 5 czy 3?
*  Ile to jest razem 3 i 3?
*  Ile boków ma trójkąt?

Zabawy matematyczne dla 6-latka

O jakiej liczbie myślę ?

Na dywanie rozkładamy kartoniki z cyframi 1-10. Osoba dorosła prosi dziecko                  o odgadnięcie o jakiej liczbie pomyślał. Podaje informacje na przykład: liczba                    o której myślę jest mniejsza o 1 od 5, a większa o 1 od 3. Co to za liczba? Dziecko odpowiada na głos i podnosi do góry kartonik z odpowiednia liczbą.

Liczenie z kartami

Potrzebne materiały: karty ponumerowane od 1 (As) do 9 z talii kart do gry. Oprócz tego zbiór przedmiotów ułożonych w ten sposób, że liczba tych przedmiotów – jeden klucz, dwa pompony, trzy guziki – odpowiada kolejnym liczbom z kart.  Rozłóż uporządkowane przedmioty i karty. Zachęć dziecko, by połączyło odpowiednio pogrupowane przedmioty z liczbami na kartach. Gdy zaobserwujesz, że dziecko czyni postępy, wtedy możesz ułożyć wszystkie przedmioty na jedną kupę, tak aby dziecko musiało uporządkować je przed przyporządkowaniem. Porozmawiaj z dzieckiem o  liczbach na kartach, o liczeniu kart w jednym kolorze (piki, trefle, kiery, kara) wybranej grupie przedmiotów i łączeniu liczby przedmiotów z liczbą na karcie.

Chodzenie „pod dyktando”

Dorosły stoi obok dziecka i mówi: Dwa kroki w prawo… ( wykonują). Teraz trzy kroki do przodu… cztery kroki do tyłu… Pięć kroków w lewo… W tym ćwiczeniu ważna jest przemienność: dorosły „dyktuje” – dziecko odlicza kroki, następnie dziecko „dyktuje”, a dorosły chodzi. Mogą poruszać się „pod dyktando” wspólnie lub oddzielnie.

Magiczny woreczek

Do zabawy potrzebny jest: strunowy woreczek, żel do włosów, różne kulki i koraliki, oraz taśma np. izolacyjna. Na woreczku za pomocą taśmy wyklejamy kwadrat, prostokąt, koło i trójkąt. Do środka wrzucamy 16 koralików po cztery z każdego rodzaju tak, aby można było je podzielić na cztery zbiory.

Woreczek wypełniony żelem przyklejamy do okna, dzięki czemu zabawa będzie bardziej atrakcyjna, bo przenikające światło dodaje zabawie pewnej magii. Figury to cztery zbiory, zadaniem dziecka jest umieszczenie w każdym zbiorze 4 takich samych koralików. Przesuwanie koralików do kolejnych zbiorów. Kolejne zadania można formułować następująco:

-umieścić w każdym zbiorze cztery różne od siebie koraliki.

-umieść wszystkie koraliki w żółtym kwadracie

-przenieś 8 koralików do trójkąta i 8 do koła

-umieść wszystkie srebrne koraliki w żółtym zbiorze

-umieść różowe koralki w zielonym zbiorze

Wyższa – niższa

 W talii kart zostaw tylko karty z liczbami. Podziel karty na dwie równe części i przed każdym graczem połóż połowę kart kolorem w dół. Gracze jednocześnie odwracają górną kartą ze swojego zestawu. Wyższa karta wygrywa, ale gracz musi domagać się przyznania mu punktu. Oczywiście dziecku należy dać czasu na określenie, która karta jest wyższa. Można grę utrudnić: gracze odejmują od liczby wyższej — niższą. Wygrywa ten, kto pierwszy poda wynik.

Zakupy

Wyjmijcie z pudełka 10 herbatników, ciasteczek lub biszkoptów i pobawcie się w kupowanie. W zabawie każde ciasteczko może kosztować 1 grosz. Daj dziecku pięć monet 1 gr, jedną monetą 5 gr i jedną monetą 10 gr. Zaproponuj, by kupiło 5 ciasteczek — pokaż dziecku, że może „zapłacić” pięcioma monetami groszowymi, albo jedną monetą pięciogroszową. Pokaż, że przy płaceniu monetą o nominale 10 gr dziecko otrzyma resztą.

Drabina

Kredą na chodniku narysuj drabinę i opisz ją liczbami od 1 do 10. Poproś dziecko, by stanęło na liczbie 4. Potem podaj inną liczbę. Gdy dziecko przestanie liczyć kroki, powiedz: „Tak, 4 dodać 2 równa się 6, rzuć kostką i powtórz ćwiczenie z dodawaniem lub z odejmowaniem (np. 6 odjąć 1 równa się 5) Można rysować dłuższe drabiny (do 20) lub grać w domu, a drabinę narysować na papierze.

 

Strona główna Drukuj dokument